راهنمای جامع ویزای کار 11C و 10C برای کارآفرینان و افراد خوداشتغال در کانادا
ویزای کار 11C و 10C که تحت برنامه پویایی بین المللی کانادا ( IMP ) ارائه میشوند، به کارآفرینان و افراد خوداشتغال امکان میدهند به صورت موقت به کانادا مهاجرت کرده و کسبوکار خود را در این کشور راه اندازی یا اداره کنند . این دو نوع ویزا به گونهای طراحی شده اند که متقاضیان بتوانند مزایای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قابل توجهی برای کانادا فراهم کنند و از آنجا که نیاز به ارزیابی تاثیر بازار کار ( LMIA )ندارند، مسیر سریعتری را برای ورود موقت به کانادا در اختیار کارفرمایان و متقاضیان قرار میدهند.
در حالی که ویزای 11C مختص افرادی است که مایل به راه اندازی یا مدیریت کسبوکار خود به صورت موقت هستند، ویزای 10C برای موقعیتهایی ارائه می شود که تخصص متقاضی مزایای قابل صرفا برای اقامت موقت توجهی برای کانادا ایجاد میکند. هر دو ویزا در مسیر اقامت دائم نیستند و کاری طراحی شده اند.
اتباع خارجی که مایل به دریافت ویزای 11C یا 10C هستند باید برخی شرایط مشترک را برآورده کنند. از جمله این شرایط میتوان به قصد اقامت موقت اشاره کرد که متقاضیان باید اثبات کنند که پس از انقضای ویزا، کشور کانادا را ترک خواهند کرد. همچنین متقاضی باید بتواند ثابت کند که فعالیت های تجاری یا شغلی او مزایای قابل توجهی از نظر اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی برای کانادا ایجاد میکند.
برای ویزای 10C، متقاضیان باید شواهدی از تجربه، تخصص شغلی و تاثیرات مثبت بر جامعه کانادا ارائه دهند. در مورد ویزای 11C، افسران مهاجرت میتوانند از متقاضیان طرحهای انتقال کسب وکار و برنامه های خروج را درخواست کنند تا از موقت بودن اقامت آنها اطمینان حاصل شود.
مزایای اقتصادی: متقاضیان ویزای 10C و 11C میتوانند فرصتهای شغلی جدید برای کانادایی ها ایجاد کنند یا به گسترش بازارها و رشد اقتصادی کمک کنند. این مزایا به ویژه در مناطق دورافتاده که دسترسی به خدمات محدود است، تاثیرات ملموسی بر تحریک اقتصاد محلی دارند.
مزایای اجتماعی: برخی از متقاضیان با ارائه خدمات بهداشتی و ایمنی عمومی ، به بهبود کیفیت زندگی و تصویر جامعه کمک میکنند. از طرفی، فعالیتهای آنان ممکن است سبب تشویق به سرمایه گذاری در بخشهای گردشگری یا منابع طبیعی شود.
مزایای فرهنگی: متقاضیان با فعالیتهای فرهنگی و هنری خود میتوانند به تقویت تنوع فرهنگی در کانادا کمک کنند. شواهدی مانند جوایز بینالمللی، عضویت در سازمان های معتبر یا انتشارات علمی معتبر از جمله مواردی هستند که به عنوان مزایای فرهنگی پذیرفته میشوند.
خود در کسب وکار و مزایای آن برای کانادا ارائه دهند. در ویزای 10C، تاکید بیشتری بر مزایای قابل توجه شغلی و تخصصی متقاضی است.
برای هر دو ویزای 11C و 10C، افسران مهاجرت کانادا از سیستم مدیریت جهانی پرونده ها (GCMS ) استفاده میکنند تا شرایط معافیت از LMIA را بررسی کنند. اطالعاتی مانند عنوان شغلی، کد NOC، مدت زمان اشتغال و نیازهای شغلی در این سیستم ثبت میشود. در مورد ویزای 11C، افسران باید اطمینان حاصل کنند که مدت اشتغال پیشنهادی با ماهیت موقت کار سازگار است. برای ویزای 10C، بررسی میشود که آیا فعالیتهای شغلی فرد با منافع ادعا شده و شغل مورد نظر مطابقت دارد .
ویزای 10C و 11C که تحت برنامه تحرک بینالمللی کانادا ارائه میشوند، فرصتهای ویژه ای برای کارآفرینان و افراد خوداشتغال فراهم میکنند تا در بازار کار کانادا مشارکت کنند و تاثیرات مثبتی بر اقتصاد و فرهنگ این کشور بگذارند. این ویزاها با حذف نیاز به LMIA، فرایند مهاجرت کاری را برای متقاضیان سریعتر میکند و به اولویتهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کانادا کمک می کند.
مزایای ملموس اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی برای کانادا فراهم کنند. این ویزاها بهطور ویژه برای اقامت موقت طراحی شده و به کسب تجربه کانادایی برای اقامت دائم منجر نمیشوند. با ارائه منافع قابل توجه به جامعه، فرهنگ و اقتصاد کانادا ، متقاضیان تحت ویزای 11C و 10C میتوانند به بستر اقتصادی و اجتماعی کانادا مشارکت کنند.